EEN DESASTREUSE DENKFOUT
Als mensen vragen wat ik gestudeerd heb, vind ik dat grappig, want het zegt eigenlijk weinig over wie ik ben. Wat mij wel gevormd heeft, is het leven zelf. Mijn fouten, mijn vragen, mijn keuzes — mijn autonome nieuwsgierigheid.
En eerlijk? Ik begon pas echt iets te begrijpen toen ik bewust ging nadenken over de liefde en over wat liefde ons te bieden heeft.
Je kunt luisteren naar wat anderen over liefde zeggen,
maar je eigen hart leren kennen en begrijpen — dat doe je in het leven zelf.
Nadenken over liefde is de snelweg naar meer bewustzijn en een goed zelflerend vermogen. Ze nodigt je uit om eerlijk te kijken, te voelen, te kiezen. En juist vanuit die wortel, groei jij als mens.
In onze maatschappij wordt vooral van ons verwacht
dat we doen wat hoort en dat we ons aanpassen aan de norm. Zo ontwikkelen we een sterk aanlerend vermogen, maar raakt ons zelflerend vermogen ondergesneeuwd. En dat is zonde.
Want daar zit je autonomie, je nieuwsgierigheid, je levenslust.
Toen ik ontdekte hoeveel invloed bewust nadenken over liefde heeft — op je levensgeluk, mentale gezondheid, persoonlijke ontwikkeling en hoe je de wereld begrijpt — wist ik: dit is kennis die gedeeld moet worden. Maar niet door te vertellen hoe het zit, want liefde laat zich niet uitleggen. Ze vraagt om een eigen ontdekkingstocht. .
Daarom ontwikkelde ik DENKWIJZER. Geen les, maar een richtingaanwijzer. Een uitnodiging om op jouw manier te ontdekken wat liefde voor jou betekent — en wat zij allemaal voor je in petto heeft als je haar een prominente plek in je leven geeft.
Samen gaan we in anderhalf uur op zoek naar je stuur: je autonoom moreel kompas, en de weg naar je hart.
Voor sommigen is dat genoeg.
Anderen willen verder. Dat kan. Alles mag. Niets moet.
Ik deel met liefde wat ik onderweg heb ontdekt., zodat jij daarna op jouw eigen wijze betekenis aan de liefde kunt geven.